استعمال الفاظ بلیغاستعمال الفاظ بلیغ یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای از وظایف خطیب درباره خطابه است. ۱ - توضیح اصطلاحخطیب درباره خودش، شنوندگان و سخنی که می‌گوید، وظایفی دارد و از آن لحاظ که این وظایف، تاثیر فراوانی در اعتقاد مردم دارند به «ادله خاصه» موسوم شده‌اند. از جمله وظایف خطیب درباره سخن، این است که نباید الفاظ مشترک را استعمال کند، مگر بر حسب ضرورت و دیگر اینکه باید زبان‌آور و بلیغ باشد و انواع سخنان اعم از: مزاح، مثال، حکایت و استدلال را به‌هم‌آمیزد و مخصوصاً حالات بزرگان اقوام و ستایش از صفات بلندشان را ذکر کند و به ویژه به فضایل اهل بیت (علیهم‌السّلام) به دقت، توجه کند. همچنین باید از استعمال لغات عامیانه بپرهیزد و با زبان بلیغ (رسا) و فصیح سخن بگوید. [۱]
گرامی، محمدعلی، منطق مقارن، ص۱۷۷.
۲ - پانویس
۳ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «استعمال الفاظ بلیغ»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۰/۳۰. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی
|